Dodaj zdjęcie do galerii

ABY MÓC DODAĆ ZDJĘCIE DO NASZEJ GALERII MUSISZ BYĆ ZALOGOWANY.

Wywiad z Ang Lee dla indyjskiego Vogue (listopad 2012)

"Życie Pi" to trudna książka do przełożenia na język filmu.
Przeczytałem książkę jak tylko ukazała się w druku i natychmiast ją pokochałem. Zmusiłem nawet do przeczytania całą rodzinę. Kiedy okazało się, że można zakupić prawa do filmu, pomyślałem- Nie mam pojęcia jak to zrobić. Jak przekazać tą skomplikowaną opowieść innym w wersji kinowej? Myślałem o tym przez dwa miesiące . To film o dojrzewaniu. Historia, która pozostawia pole do dyskusji i zaprasza do uwierzenia...

To nie jest materiał, który natychmiast sugerowałby technikę 3D jako jedyną opcję. Kiedy zdecydował Pan, że film będzie kręcony w 3D? Czy było to trudne?
Myślałem o nakręceniu tego filmu w 3D zanim jeszcze napisałem scenariusz. 3D to nowy język filmowy.I to jest najbardziej ekscytująca część- uczenie się czegoś nowego. Jesteśmy jak małe dzieci. Poruszamy się dookoła instyktownie i po drodze sprawdzamy co działa a co nie. Teraz patrzę na 2D i dziwnie się czuję. Podejrzewam, że pewnego dnia dzieci nie będą nawet wiedziały, że coś takiego jak 2D kiedykolwiek istniało.

Podczas kręcenia miał Pan do czynienia z dziećmi, zwierzętami, wodą, religią i 3D. Co było najtrudniejsze?
Wszystko! Czasami wydaje mi sie, że casting do roli Pi był najtrudniejszy. Potem okazuje się, że szukanie dziewczyny Pi było ciężkim zadaniem. Były okresy kiedy kręcenie w 3D było wyzwaniem, ale to mi się właśnie w tym podobało. To uczucie jakbym kręcił fiilm po raz pierwszy w życiu. Jeśli zawsze wiesz dokładnie co masz robić, to jest to tylko zawód, rutyna. Dla mnie przywilejem jest robienie czegoś dla samej przygody.

To pierwszy wysokobudżetowy film hollywoodzki, który w wiodącej roli ma Indusa. Jak ulepił Pan aktora z delijskiego ucznia?
Według mnie Suraj ma prawdziwy talent. Nie znam nikogo innego kto mógłby zagrać Pi. Szkoliłem Go przez trzy miesiące na Tajwanie. Codziennie, 7 dni w tygodniu. Wielcy aktorzy bywają trudni do przełamania. Młoda, nieskażona biznesem osoba ma do zaoferowania swoją niewinność-z natury też bardziej ufa reżyserowi. Kręcenie scen do filmu było niezwykle trudne, ale Suraj stawiał się o czasie każdego dnia bez wyjątku. Zawsze gotowy psychicznie i fizycznie. I każdy dzień był swego rodzaju cudem.

Czy było dla Pana przyjemnością kręcenie w Indiach?
Munnar, górska stacja w prowincji Kerala, to przepiękne miejsce i kręcenie odbyło się bez żadnych zakłoceń. To w 100% międzynarodowa produkcja, z zespołami z USA, UK, Tajwanu i Indii.

Filmami rządzą teraz superbohaterowie i efekty specjalne. Czy martwi się Pan jaki odbiór będzie miało "Życie Pi"?
Oczywiście, że się martwię. Mam nadzieję, że to będzie wielki sukces. Największa walka to pozostanie wiernym oryginalnej historii i jednocześnie sprawienie, żeby stała się ona oglądalna i akceptowalna; żeby widzowie chcieli oglądać kogoś innego niż Tom Hanks dryfującego po Pacyfiku.

Czy martwi się Pan odbiorem krytyków?
Każdy z filmów, nad którymi pracuję to wspaniała podróż i nikt nie jest mi w stanie tego odebrać. Osobiście sądzę, że krytycy często się mylą. Wydaje mi się, że pewne rzeczy im umykają. Dla reżysera nie ma "złego" i "dobrego" w filmie, nad którym pracuje.

Czy patrzy Pan na "Życie Pi" jako na indyjską książkę?
Nie uważam, że jest ona jakoś specjanie zakorzeniona w danej kulturze. To książka niezwykle inspirująca. To książka uniwersalna.

Recenzje filmów

Życie Pi

Magdalena Milhoux
(ladylhoux.blogspot.com)