Nieustannie gonimy za pięknem. Chcemy gładkiej cery, szczupłej sylwetki i włosów pełnych blasku. Tracimy mnóstwo czasu i energii na patrzenie w lustro, zamiast spojrzeć w głąb siebie. Nawet najbardziej onieśmielającą urodę oszpecić może charakter. Bo cóż po pięknej buźce, która niczym maska kryje zły charakter? Nie zapominajmy, że na nasze piękno składa się nie tylko nasz wygląd, ale i dusza. Mając zły charakter, nakładamy ciężar na swoją duszę - nie jesteśmy dobrymi ludźmi. A skoro nie jesteśmy dobrzy, to nie ma w nas piękna. Żadnego. Trzeba nieustannie nad sobą pracować, dbać o to aby nie przysparzać sobie wyrzutów sumienia, aby nie zadręczać się. Jak to robić? Tak na dobry początek:
Nie kłam.
Brzmi jak przykazanie z dekalogu. Lecz nieważne jakiego jesteście wyznania, to ta zasada jest zasadą moralną człowieczeństwa. Kłamstwo nawarstwia nam zmartwień, komplikuje nam życie i nie daje spać. Im więcej kłamiemy, ukrywamy, zatajamy, zmyślamy... tym mniej jesteśmy sobą, mniej prawdziwi, mniej piękni po prostu. Kiedy kłamstwo wychodzi na jaw - ludzie się od nas odwracają. Nasi przyjaciele, znajomi już nam nie ufają, nie chcą mieć z nami nic wspólnego. Nasz chłopak, czy dziewczyna też nie chce nas znać. Mało kto jest wyrozumiały w obliczu kłamstwa. Bo kłamie się z premedytacją, a nie przez pomyłkę, dlatego tak trudno o wybaczenie...
Nie unoś się egoizmem.
Nie ma nic złego w dbaniu o własne sprawy i w planowaniu swojego życia pod siebie - przecież jesteśmy ludźmi i taka nasza natura. Kiedy jednak odstawiamy innych całkowicie na bok, nie myśląc nawet o tym, jak mogą się czuć w jakiejś sytuacji - to jest to egoizm. Kiedy ktoś jest nam bliski, to oczekuje od nas zrozumienia i troski. A nawet jeśli by nie oczekiwał, to sami to okazujemy. Nasza przyjaciółka pewnie chciałaby uzyskać od nas wsparcie w swych rozterkach, a partner oczekuje od nas trochę zainteresowania. Nie bądźmy egoistyczni, nie żyjmy sami dla siebie, bo ludzie się nas trzymać na siłę nie będą i możemy w rezultacie nie mieć nikogo...
Nie gardź innymi i nie unoś się dumą.
Każdy zasługuje na szacunek, bez względu jakim jest człowiekiem. Nie nam oceniać kto jest lepszy, a kto gorszy. Ktoś kogo nie lubimy, może być bardzo lubiany przez innych. Nasza opinia o kimś nie liczy się dla innych, więc lepiej jej nie upubliczniać, lecz zostawić dla siebie. Trzeba schować dumę do kieszeni, pogardę do torebki i nie roztrząsać spraw, które tylko mogą nam zaszkodzić. Po co? Pogarda i duma wróżą same nieprzyjemności, kłótnie i zwady, prowadzić może do utraty najmocniejszych przyjaźni.
wskazówki to tylko wstęp do pracy nad swoją duszą. To zawsze lepsze, niż nic. Jesteśmy ludźmi, więc zachowujmy się jak ludzie. Skoro mamy jakieś wartości, to pokażmy je, wyciągnijmy je z siebie. Bo przecież nawet najdroższą paletą cieni i podkładów, nie da się wymalować na twarzy dobroci...
Karolina Kwiatkowska
Kwasy to temat, który powraca z ogromnym echem jesienią i pozostaje z nami zazwyczaj przez całą zimę. Ta pora roku pozwala odrobinę zaszaleć ze składnikami ...
Zima to wyjątkowo trudny okres dla skóry, szczególnie tej wrażliwej, nadreaktywnej, czy suchej. Mróz, zmiany temperatury, wiatr i suche powietrze w pomieszczeniach ...
Mikołajki tuż tuż, został miesiąc do świąt więc to idealny moment, aby pomyśleć o prezentach na Gwiazdkę. Nie warto zostawiać tego na ostatnią chwilę i w ...