Dodaj zdjęcie do galerii

ABY MÓC DODAĆ ZDJĘCIE DO NASZEJ GALERII MUSISZ BYĆ ZALOGOWANY.

Trzy książki o kobiecej przyjaźni

Moje top trzy: książki o kobiecej przyjaźni. Współczesna literatura kobieca to mnogość i obfitość tytułów podejmujących różne tematy. Poruszenie ważnych zagadnień poprzez zdefiniowanie, spojrzenie na poziomie wielu płaszczyzn przyczynia się do sięgania po tego typu książki szczególnie chętnie. Jedne do bólu kiczowate. Jeszcze inne śmiertelnie poważne. Przepiękne z względu na możliwość wyboru. Świetne poświadczenie aktywności, rozwoju kobiet w kulturze. Dowód na rewolucję społeczno – obyczajową. Przyczyna do zwierzeń, temat do rozmowy. Kwestie kobiecej przyjaźni były, są i zapewne będą jeszcze nie raz poruszane.

• „Muszkieterki” Anna M. Rędzio

Wydawnictwo Zysk i S-ka
Grupa bardzo nowoczesnych, przebojowych a zarazem inteligentnych oraz seksualnie wyzwolonych kobiet walczy o lepsze jutro dla siebie. Świadome swojego ciała i swoich potrzeb są przykładem przedstawicielek generacji prowadzącej satysfakcjonujące życie erotyczne. Nierezygnujące tak szybko z osiągnięcia wymarzonych celów. Bohaterki powieści Rędzio są ostatnimi, które przejmowałyby się opinią innych. Gdyby miały wypełnić ankietę: narzucony wzorzec zrealizuję od zaraz jestem bardziej niż pewna, że odpowiedziałyby: nie dotyczy. Spytać się: wpisują się w powszechnie przyjęte i społecznie akceptowane normy społeczne zaznaczyłyby: nie jestem w ogóle tym zainteresowana. Najciekawsza zdaje się tu opcja: jasne, już ubieram kiecę i lecę. Są ekipą, gdzie jedna dla drugiej jest w stanie zmienić plany, rzucić wszystko i spontanicznie przyjechać by wesprzeć, pocieszyć. Wspólnie przeżywają gorycz porażki i słodycz wygranej. Ich losy układają się bardzo ciekawie. Na końcu niczym stare dobre małżeństwo wiążą się z sobą tym, co ponoć w obecnych czasach scala ludzi lepiej niż związek sakramentalny- otrzymują one szansę na zbudowanie wspólnego domu z względu na udzielony przez bank kredyt. Z drugiej strony publikacja ukazuje w nieciekawym świetle mężczyzn. Jawią się tutaj oni, jako gatunek upadły, na którego przedstawicieli nie można już liczyć. Ewentualnie sprowadzeni zostają do dawców spermy. Od lektury nie można się oderwać. Przyczyną tego jest język, jaki został tam użyty.

• „Kudłata” Dorota Berg

Wydawnictwo Prószyński i S-ka
Opowieść bardziej niż słusznie nazywana jest antydepresyjną. Główna bohaterka cieszy się niesłabnącym wsparciem swoich powierniczek. Z całą odpowiedzialnością można rzec, że stanowią one silny, stabilny Konwent Jajników Solidarnych. Tym, co przykuwa uwagę jest solidna dawka konstruktywnej krytyki. Jest to wyrażone w zabawny sposób, z poczuciem humoru, co pozwala na akceptację wskazanych wad. Dzięki prawdziwej szczerości i oparciu w grupie naprawdę życzliwych osób tytułowej Kudłatej udaje się wygrać, ogarnąć się, odzyskać tożsamość, uzyskać poczucie bezpieczeństwa, wprowadzić ład, skład, porządek i harmonię w swoim życiu zawodowym oraz prywatnym. Bezkompromisowe dialogi pozwalają uwierzyć w siebie kobiecie, która znalazła się na życiowym zakręcie. W chwili, gdy wielu skazałoby na porażkę rozwódkę z dwójką dzieci pozytywna energia otaczających osób pozwala powstać, jak Feniks z popiołów. Osoba bardzo zdystansowana, poważna, w końcu odnajduje szczęcie i ponownie wychodzi za mąż.

• „Wyspa Kobiet” Ewa Teresa Opoka

Wydawnictwo Prószyński i S-ka
Tym razem publikacja prezentująca stanowisko każdej z przyjaciółek z osobna. Ukazane zostaje, jak niestety ludzie, którzy się kochają bardzo łatwo się mijają i obojętnie przechodzą dosłownie kilka metrów obok siebie. Publikacja przepełniona wspomnieniami, wieloma ranami. Pochwała dla sentymentalizmu. Nie wszystko, co ma tu miejsce dobrze się kończy. To ewidentnie dzieło nastawione najbardziej na wymiar artystyczny. Jak u kogoś na imprezach śpiewa się głośno kultową już piosenkę „Facet to świnia” ten zbiór wyżej wymienionych dzieł literackich szczególnie powinien przypaść do gustu.

Monika Makowiecka