Zazwyczaj unikam komedii romantycznych (no chyba, że są to Walentynki, a ja właśnie wygrałam bilet do kina). Ten długo omijałam szerokim łukiem. Po pierwsze dlatego, że ma zakazane słowo juz w tytule (miłość!). A po drugie, ta mało gustowna okładka (okropny zielony kolor!), skutecznie mnie odstraszała.

Ale właśnie był 12 kwietnia i Światowy Dzień Czekolady, a ja film " Czekolada" z Deepem już widziałam, "Charlie i fabryka czekolady" z Deepem również, a opis z tyłu okładki zapewniał, że film jest z czekoladą w tle. Sięgnęłam z rezygnacją po to romansidło, jak błędnie wtedy myślałam. Jakże się myliłam!

Oto mamy dwójkę ludzi, zupełnie niepaskujących do tego świata. On boi się ludzi, ona jest chorobliwie nieśmiała. On swoje fobie leczy na kozetce u psychologa, ona szuka pomocy w grupie wsparcia, gdzie może się wygadać. On ma upadającą fabrykę czekolady, a ona ma zostać u niego marketingowcem i pomóc mu ją uratować. To już śmiesznie brzmi, a jeszcze śmieszniej wygląda, zapewniam:) Czy coś z tego wyjdzie? Czy będzie z tego chleb? Tfu miłość!? Czekolada? Sukces? Musicie sami zobaczyć.

"Przepis na miłość" to pełna wdzięku opowieść o miłości (ale nie tej ckliwej czy łzawej) i przełamywaniu lęku. Nieśpieszna i nieefekciarska. Zupełnie inna niż te, do których przyzwyczaił nas Hollywood. W starym dobrym stylu. Jeśli ja - rozważna, dałam się jej uwieść, to Ty- romantyczna tym bardziej:) Polecam z tabliczką czekolady. Najlepiej z chilli, bo tam pikanterii nie uświadczymy. I bardzo dobrze.

Monika Koprowska-Ludwig



Tytuł oryginalny: Les Emotifs anonymes
Gatunek: Komedia romantyczna
Rok produkcji: 21.10.2011
Reżyseria: Jean-Pierre Améris
Dystrybucja: Best Film

Jeśli jesteś człowiekiem to przesuń suwak w prawo