Dodaj zdjęcie do galerii

ABY MÓC DODAĆ ZDJĘCIE DO NASZEJ GALERII MUSISZ BYĆ ZALOGOWANY.

Ostatni taki Amerykanin - Elizabeth Gilbert, Recenzja

Nie ukrywam, że z człowiekiem o imieniu Eustace Conway (polecam wpisanie imienia i nazwiska w wyszukiwarkę) pierwszy raz spotkałam się właśnie w tej książce, chociaż w Ameryce jest to postać powszechnie znana.

Kim jest Eustace?

Facetem, który "jako siedemnastolatek zamieszkał w głuszy i trzydzieści lat później wciąż tam jest". To człowiek, który żyje jak nomad, mieszka w swoim indiańskim tipi i jest tytanem pracy. Eustace ma misję: namówić ludzi, żeby nie żyli w pudełkach, nie jeździli pudełkami, nie odwiedzali pudełek innych ludzi. Jego życiowym celem było, chociaż może jest nadal, nakłonienie jak największej liczby osób, żeby żyli jak najbliżej przyrody i korzystali z rozwiązań, które wieki temu zostały wymyślone przez ich przodków. W tym celu tworzy swój raj, swoją utopię, Żółwią Wyspę. Jest to ogromna połać lasu, gdzie Eustace hoduje warzywa, zwierzęta, poluje, pije wodę ze strumienia, a kolejni hipisi, idealiści i ekolodzy przyłączają się do niego ... by równie szybko odejść. Eustace nie jest bowiem człowiekiem, który co rano zrywa się o świcie i biega po mokrej trawie. O świcie Eustace pracuje, ciężko pracuje.

Eustace jest osobą, dla której nie ma rzeczy niemożliwych. Konno, wraz z dwójką przyjaciół, przemierzył w poprzek Amerykę w takim czasie, jakiego nikt przed nim nie osiągnął. Kiedy spotykani na jego drodze ludzie deklarowali, że również chcieliby zdobyć się na coś tak szalonego, odpowiadał bez cienie wątpliwości w głosie: "Możesz!".

Najbardziej  ucieszyły mnie ostatnie rozdziały, kiedy to autorka przestaje opisywać Eustace jako niemalże boga w ludzkiej skórze, lecz przedstawia go jako zwykłego, zagubionego człowieka.

Eustace miał fatalne relacje z ojcem, nie utrzymywał bliższych kontaktów z rodzeństwem, i, mimo wielu kobiet, które przyciągał jak magnes, nigdy nie założył rodziny i nie doczekał się upragnionej gromadki dzieci. Praktykanci, którzy zjawiali się w jego raju, rzadko wytrzymywali dłużej niż kilka miesięcy. Pod tym względem Eustace jest postacią tragiczną, idealistą, na którego przykładzie jasno widać, że nigdy nie można mieć wszystkiego i w życiu zawsze jest coś za coś.

Eustace jest wcieleniem wolności, o której tak wiele osób marzy, ale czy jest naprawdę wolny?

Ja doszłam do wniosku, że jednak nie, a o paradoks zakrawa fakt, że im bardziej wolny pragnie być, tym większy ciężar go przytłacza.

Polecam, gdyż jest to świetnie napisana biografia nietuzinkowej postaci, niezwykłego człowieka, ostatniego takiego dzikiego Amerykanina.

Aneta Starosta