Dodaj zdjęcie do galerii

ABY MÓC DODAĆ ZDJĘCIE DO NASZEJ GALERII MUSISZ BYĆ ZALOGOWANY.

Dowód - Eben Alexander , Recenzja

Nie ukrywam, że sięgnęłam po tą książkę, bo jestem w permanentnym smutku. Właśnie straciłam kogoś bliskiego i fakt, że o tym mówię publicznie, już świadczy o tym, że nie jest ze mną najlepiej. Zawsze denerwowały mnie książki tzw. nawiedzone. Uważam, że wszelki fanatyzm jest niebezpieczny i najzwyczajniej w świecie mnie drażni. Żeby była jasność, jestem wierząca. Dlaczego to ważne? O tym później…

Oto mamy historie neurochirurga, który z zupełnie niezrozumiałych powodów, zapada na niebezpieczną chorobę i zapada w śpiączkę prawie na 7 dni. Rodzina stoi za nim murem, nie opuszczają go na krok. Są jak kotwica, która trzyma go tu, na Ziemi. W tym czasie Eben zwiedza wszechświat. Kraina Widziana Z Perspektywy Dżdżownicy, Tunel, Jądro, to niekonwencjonalne nazwy miejsc, które zwiedził. Nie przypominają wyobrażenia o niebie, piekle czy czyśćcu, którym się karmi, nas katolików. Nigdzie nie ma jęczących dusz, ogni piekielnych czy łoża madejowego. Jest wszechogarniająca miłość. Błogość. Jest Om.

To co podoba mi się w tej książce, to to, że obok zdumiewających relacji są też suche fakty, którymi doktor, jako naukowiec, próbuję zaprzeczyć sam sobie. Jako człowiek nauki, lekarz, który wszystko wie o ludzkim mózgu, próbuje zdystansować się do tego co przeżył, wyjaśnić to wszystko naukowo i to mu się nie udaje! Musi przewartościować swoją racjonalną wizje świata.

Sceptyka ta książka nie przekona, ale nie będzie mieć kaca, że stracił dzień na czytadło, które nie ma wartości, tym bardziej, że książkę dosyć dobrze się czyta. Niewierzących nie zdenerwuje, bo nie epatuje nadmierną pobożnością. Wierzącym zaś przyniesie spokój i ukojenie. Zwłaszcza tym, którzy opłakują swoich najbliższych. I dla nich, przede wszystkim, jest ta książka. Wątpię, żeby innych zadowoliła.

Najważniejszym przesłaniem tej książki jest to, że myśl jest energią a ta nie umiera nigdy.

"Jeśli beze mnie nowy dzień nastanie,
Nie będzie mnie, gdzie dotąd byłam
I słońca blask odnajdzie twoje oczy
Zalane po mnie żalu łzami.
Nie chcę, byś w próżnym żalu trwał
I w myślach przywoływał słowa...
Chce w myślach twych się zdarzyć,
By choćby w nich cię mieć dla siebie...

Więc jeśli beze mnie nowy dzień nastanie,
To nie myśl, że nie jesteśmy już we dwoje,
Wystarczy, abyś pomyślał o mnie raz,
A znów dla Ciebie zadrży serce moje."

David M. Romano "Jeśli beze mnie nowy dzień nastanie" w tłumaczeniu Jacka Kołątaja

Monika Koprowska-Ludwig