Dodaj zdjęcie do galerii

ABY MÓC DODAĆ ZDJĘCIE DO NASZEJ GALERII MUSISZ BYĆ ZALOGOWANY.

Czas, miejsce, akcja

Pierwszy rok studiów. Ważny egzamin. Życzliwa pani z dziekanatu opowiada mi o zjawisku zwanym "prawem przyciągania". Polega ono mniej więcej na tym, że człowiek koncentruje własne myśli wokół tego, co chce osiągnąć. Pozytywne podejście, wizualizacja rezultatu (czyt. 5-tki w indeksie), a wszystko to oparte na uczuciu wdzięczności i miłości wobec wszechświata. Krótko mówiąc, musi się udać. Przyznam szczerze, że kilka razy w życiu zdarzyło mi się co nie co przyciągnąć, jednak nigdy nie traktowałem tego jako ponadnaturalnego fenomenu. Przypadek? Boski plan? Nie mi to oceniać.

Moja dusza ma dwie połowy - romantyczną i racjonalną. Ta romantyczna nakazuje mi wierzyć w miłość i sprawiedliwość, a co za tym idzie, pisać wiersze, opowiadania, piosenki, a nawet felietony. Racjonalna z kolei sugeruje mojej skromnej osobie twarde stąpanie po ziemi. Być może właśnie dlatego mam ogromny dystans do wszelkiej maści wynalazków, których cel stanowi wmówienie człowiekowi, że swoim umysłem jest w stanie przenosić góry.

Jedno jest pewne - życiem nie rządzi przypadek. Wbrew pozorom, nie ma w tym stwierdzeniu nic abstrakcyjnego. Skąd "ja, młokos" mogę to wiedzieć? Z autopsji. Tak już jest, że aby odnieść w dzisiejszych czasach sukces, trzeba karmić ludzi wizją dobrobytu. Niestety, w praktyce wygląda to zgoła inaczej. Smaki się mieszają, bywa słodko-gorzko. Nie zawsze pozytywne myślenie wpływa na otaczająca nas rzeczywistość. Istnieje jednak druga strona medalu, a zwie się ona "doświadczeniem".

Poznaję dziewczynę. Wydawać by się mogło, że jest doskonale. Wspólne plany na przyszłość, podobne podejście do życia. Coś jednak się wypala i każde z nas postanawia iść własną drogą. Ktoś, komu zaufałem okazuje się grać na dwa fronty, a praca, o której marzyłem jest już poza moim zasięgiem. Porażki się mnożą, z nikąd nadziei. Zostaje tylko modlitwa. Pytam Boga - "dlaczego?". Mam żal do całego świata, obwiniam wszystkich dookoła. Siebie również. Dopiero jakiś czas później zauważam, że wszystko, co mnie spotkało nie było jedynie przypadkowym zbiegiem okoliczności. Poznaję ukryty sens. Nagle zaczynam zdawać sobie sprawę z tego, że dzięki nieudanemu związkowi zrozumiałem, jakiego typu kobiety szukam. Dwulicowość dawnych kompanów nauczyła mnie ostrożności w kontaktach międzyludzkich. A co z tą nieszczęsną pracą? Może po prostu nie był to dobry moment na jej podjęcie.

Powyższe przykłady pokazują, że to, co pozornie uznajemy za niepowodzenie, może być w rzeczywistości czymś na kształt błogosławieństwa. Dzieje się tak jednak tylko wtedy, gdy wyciągamy wnioski z naszych błędów, uczymy się. Inaczej grozi nam stagnacja. Można porównać to do filmu - jego akcja dzieje się w określonym miejscu i czasie. Scenariusz, reżyseria, efekty specjalne i główne role - my. Warto więc wierzyć i działać, choć grozi nam niejeden dubel.

PS. Nie chcę być niczyją wyrocznią. Niniejszy tekst, podobnie jak jego poprzednicy i następcy jest jedynie prywatną opinią, z którą można się zgodzić lub nie.

Elvis Strzelecki